Samochodem dostawczym do Niemiec, czyli kto powinien rejestrować czas pracy

Zamierzasz wysłać któregoś ze swoich pracowników samochodem dostawczym do Niemiec? Pamiętaj, że jeśli głównym profilem Twojej działalności jest transport towarów i nie wykonujesz przewozów na użytek własny, Twojego kierowce obejmą tam restrykcyjne przepisy związane z czasem pracy kierowców. Inaczej niż w naszym kraju, nawet jeśli jego pojazd nie będzie ważył więcej niż 3,5 tony, będzie on zobligowany do dokładnego rejestrowania okresów jazdy i postoju. Na stronie internetowej Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego pojawiły się wyjaśnienia dotyczące obowiązujących na terenie Niemiec przepisów prawnych w stosunku do pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej (DMC) powyżej 2,8 tony do 3,5 tony. Informacja ta powstała w oparciu o wyjaśnienia przesłane przez niemieckie służby kontrolne BAG (Bundesamt für Güterverkehr). Według tych informacji zgodnie z § 1, ust. 1, pozycja 1 niemieckiego Rozporządzenia w sprawie załóg pojazdów mechanicznych, (Fahrpersonalverordnung) kierowcy pojazdów, których ciężar całkowity wraz z przyczepą/naczepą wynosi więcej niż 2,8 t, a maksymalnie 3,5 t, zobowiązani są do dokumentowania czasu jazdy, przerw, innego czasu pracy i odpoczynku w myśl § 1, ust. 6 powyższego Rozporządzenia. Obowiązek dokumentacji oznacza, że kierowcy pojazdów o masie powyżej 2,8 t i mniejszej niż 3,5 t, w których nie jest zamontowany tachograf, muszą zgodnie z § 1, ust. 6 Rozporządzenia, w połączeniu z § 17 Ustawy o czasie pracy (Arbeitszeitgesetz), o ile nie są objęci wyjątkami uregulowanymi w Rozporządzeni, codziennie zapisywać czas jazdy, wszelkie inne czasy pracy, przerwy i okresy odpoczynku.Każda strona dokumentacji musi zawierać imię i nazwisko kierowcy, datę, numer rejestracyjny pojazdu, stan licznika oraz nazwę miejscowość, w której rozpoczęto i w której zakończono jazdę. Wszystkie dane należy wpisywać bezzwłocznie. Ww. zapisy powinny być prowadzone w formie formularza (tzw. Tageskontrollblatt), który jest dostępny m.in. na stronie internetowej BAG.W momencie przeprowadzania kontroli drogowej kierowca pojazdu o DMC powyżej 2,8 t i nie wyższej niż 3,5 t zobowiązany jest do okazania zapisów bieżących oraz za 28 dni poprzedzające dzień kontroli. W przypadku, gdy kierowca nie prowadził pojazdu, bądź prowadził pojazd wobec którego nie istniał obowiązek prowadzenia ewidencji czasu pracy kierowcy powinien okazać zaświadczenie zgodne z §20 Rozporządzenia w sprawie załóg pojazdów mechanicznych.

Dopuszczalne okresy prowadzenia pojazdu, jak również wymagane minimalne okresy odpoczynków, zgodnie z przekazanymi przez stronę niemiecką informacjami mają dokładnie takie same wartości, jak w przypadku kierowców pojazdów o DMC powyżej 3,5 t, tj. określone w Rozporządzeniu (WE) Nr 561/2006.

Zgodnie z § 1, ust. 1, poz. 1 niemieckiego Rozporządzenia w sprawie załóg pojazdów mechanicznych powyższy przepis nie ma zastosowania w przypadku:

• pojazdów wymienionych w Rozporządzeniu (WE) Nr 561/2006, Art. 3, litery: b) do i) oraz art. 13, litery: a) do m) oraz o) do p), 
• pojazdów przewożących materiały, sprzęt lub urządzenia potrzebne do wykonywania działalności zawodowej prowadzonej przez wykonującego transport, jeśli tylko prowadzenie pojazdu nie stanowi jego głównego zajęcia, 
• pojazdów , służących do przewozu dóbr należących do wykonującego transport, które są produktami rzemieślniczymi, produktami powstałymi w małych seriach, bądź takimi których naprawa przewidziana jest w miejscu prowadzonej przez kierującego pojazdem działalności zawodowej, jeśli tylko prowadzenie pojazdu nie jest jego głównym zajęciem , 
• maszyn samobieżnych zgodnie z § 2 nr 17 Rozporządzenia o dopuszczeniu pojazdów do ruchu (tj. pojazdów, które ze względu na swoją konstrukcję oraz szczególne przeznaczenie, nie służą do przewozu osób lub towarów), 
• pojazdy dostosowane i wykorzystywane jako punkty sprzedaży dóbr na miejscowych targowiskach, o ile prowadzenie pojazdu nie jest podstawowym zajęciem prowadzącego pojazd, 
• pojazdów używanych w promieniu 250 kilometrów od miejsca przedsiębiorstwa do transportu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego określonych w art 3 § 1 Rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 Października 2009 określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.