Zamieszanie wokół zwolnienia z VAT usług wykonywanych w ramach assistance

Minister Finansów wydał interpretację, według której usługi pomocy drogowej, holowania, szacowania szkód i pomocy poszkodowanym nie są zwolnione z VAT, nawet jeśli wykonuje się je w ramach ubezpieczenia assistance. Niedawno jednak Naczelny Sąd Administracyjny wydał w indywidualnej sprawie zupełnie inny wyrok. Kto ma więc rację i dlaczego? Źródłem największego problemu nie jest jednak sama konieczność klasyfikacji wyżej wymienionych usług - mogą one być zarówno „towarami i usługi”, objętymi 23-procentowym podatkiem lub zwolnionymi z opodatkowania usługami ubezpieczeniowymi, a błąd polskich organów przy wyprowadzaniu w życie europejskiej dyrektywy.

W polskiej ustawie, opartej na europejskiej ustawie, NSA dopatrzył się szerszego charakteru zwolnienia usług ubezpieczeniowych z VAT, w związku z czym w wyroku z 8 maja 2012r. orzekł, że usługi pomocy drogowej świadczone na zlecenie zakładów ubezpieczeniowych są zwolnione z VAT.

Polski ustawodawca wprowadzając z dniem 1 stycznia 2011 r. przepis art. 43 ust. 13 ustawy o VAT uprzedził ustawodawcę wspólnotowego i wprowadził korzystny dla podatników przepis, dający im możliwość skorzystania ze zwolnienia z VAT w zakresie usług ubezpieczeniowych w kształcie dopiero projektowanym przez ustawodawcę wspólnotowego - stwierdził NSA. Zdanie NSA nie wydaje się jednak Ministrowi Finansów szczególnie przekonywujący. W swojej interpretacji, skierowanej do izb skarbowych i urzędów kontroli skarbowej, powołuje się on na stwierdzenie, jakoby wymienione w pierwszym akapicie usługi nie były specyficznie ubezpieczeniowe, gdyż wykonuje się je także w innych dziedzinach życia.

Według Ministra zwolnieniem z VAT powinny być objęte tylko czynności wykonywane w ramach procesu likwidacji szkód, określane ogólnie pojęciem „rozpatrywania roszczeń”. Te natomiast sprowadzają się do - jak wyjaśnił minister - do weryfikacji informacji wynikających z dokumentacji dotyczącej zaistniałego zdarzenia objętego ubezpieczeniem (a więc np. dokonanej wyceny szkody, raportu z lustracji miejsca wypadku itp.) z zapisami polisy ubezpieczeniowej, prowadzonej w celu upewnienia się, czy posiadacz polisy ma prawo do składanego roszczenia i w jakiej kwocie ubezpieczyciel może uznać to roszczenie. Takie czynności - jak dodał minister - wymagają pewnego rodzaju upoważnienia do podejmowania decyzji w imieniu zakładu ubezpieczeń oraz dostępu do dokumentacji konkretnej umowy ubezpieczeniowej.